Groene ‘cirkels’ in het noordwestelijke bos van Het Loo, manteling t.b.v. omzoomde aanplant (1872), Smulders (Bron:

Bij het woord manteling zult u misschien denken aan de Manteling van Walcheren. Manteling als toponiem. Gelijktijdig aldaar ook met de functionele invulling van bescherming tegen de wind, daar zeewind. Het toepassen van een windsingel van de zuidwest tot de noordoostzijde, tegen gure zeewind en kou, werd vanouds al toegepast in het westen van het land, ook op menig buitenplaats. Hetzelfde principe werd ook ingezet ter beteugeling van duinzanden en later ook bij de inlandse zandverstuivingen. De benaming manteling of bemanteling is ook dan te vinden. Ook bij heideontginningen en daaropvolgende bosaanplant komt de manteling naar voren. Toenmalige handboeken geven aan dat die singels ‘beschutting en verwarming‘ moesten ‘bezorgen‘ voor de er achter of binnen gelegen jonge bosaanplant. Singels ‘om den wind en de koude eenigermate te breken en te matigen‘. Het fenomeen manteling komt prachtig naar voren op kaartmateriaal van Het Loo. In het bos ten noordwesten van het paleis zijn ‘cirkels’ te vinden, soms qua vorm meer ovaal tot haast ‘ogen’. Broekhoven geeft op een kaart uit 1812 een aantal met beplanting weer en een aantal als het ware uitgezet in het veld (of niet ingekleurd). Een nog lopende ontginning? De vormen springen ook van de kaart van Smulders uit 1872. En zoom je in op AHN dan zie nog steeds een aantal als een echo uit het verleden. Het zal de toenmalige grondbewerking zijn die zich hier nog steeds aftekent.
Jan Holwerda

De ‘cirkels’ op de Plan du Loo imperial (1812), P. Broekhoven. Zie hier de complete kaart, om in te zoomen en terug te zoeken (Bron: Nationaal Archief).

De ‘cirkels’ op AHN (2017).