Naar aanleiding van regionale berichtgeving, dank aan Martin Slijper voor de foto’s.
De plaats Dieren kent sinds een goed jaar de Traverse Dieren, omwille van een betere doorstroming en een veilige stationsomgeving. Dit brengt met zich mee dat het autoverkeer niet langer direct voorlangs Hof te Dieren snelt. Langs een deel van deze Oude Arnhemsestraatweg (de oude postroute) stond een houten erfafscheiding, deze wordt / is vervangen voor een circa 150 meter lange ha-ha bestaande uit een betonnen keerwand met Bentheimer-zandsteen blokken er voor. Ook in het verleden lag daar een (eenvoudig uitgevoerde) ha-ha en had de huisbewoner vrij uitzicht over het -op deze plek- open landschap. Vanuit het park gezien is er nu opnieuw een verborgen afscheiding.
Ik vraag me af of de term Ha-Ha (of A-ha) niet speciaal slaat/sloeg op de verborgen afscheiding van dierenweiden. Hier is sprake van een verborgen afscheiding van het open landschap. Vanuit het huis had men in de tijd van de landschapsstijl graag zicht op een dierenweide met grazende herten of koeien, maar men wilde de dieren niet te dicht het huis laten naderen. Daarom werd een dierenweide afgescheiden door een verborgen schuin aflopende gracht die door de dieren niet kon worden overgestoken. Is in dit geval het schuinaflopende talud vervangen door de keermuur?
Zie ook http://www.cascade1987.nl/bulletins/HetVerschijnselAha-Oldenburger&Bakker-CascadeBulletin-1998-2.pdf
Dierenweide of landschap, A-ha of gracht met keermuur, het is een mooie vondst en het ziet er prachtig uit. CO
Ha Carla, Je pdf via de weblink gelezen; what’s in a name….. Het verklarend woordenboek, Bouwkundige Termen, van Haslinghuis-Janse uit 1997 zegt hierover: haha (naar de uitroep van verrassing) in de tuinarchitectuur (XVIII) een opening of inzinking in een haag of parkmuur die onverwachts uitzicht geeft op het landschap of een greppel, die onvoorzien tuin en omgeving onderbreekt. In Versailles bestaat nog de ‘Allée des Ha-ha’. De eerste haha’s zijn kort na 1700 aangebracht, zowel in Frankrijk als in Engeland. Bronnen die zij hebben gehanteerd zijn: Canay, E. de, Les jardins de France, Parijs 1949, 96|Thacker, C., Tuinen door de eeuwen heen. Amsterdam 1979, 182.
Zie bijgaand plaatje.