‘David van Mollem in de tuin van zijn woonhuis en fabriek Zijdebalen aan de Vecht in Utrecht’, Nicolaas Verkolje.

(GETIPT)
Johan-Carel B.d.H. noemt de veiling van dit schilderij in een commentaar bij het Cascade bericht over de eerdere veiling. Van Gerrit v. O. kreeg ik eerder al een mailtje over de veiling van dit werk.

Na 11 jaar komt het werk met ‘David van Mollem in de tuin van zijn woonhuis en fabriek Zijdebalen aan de Vecht in Utrecht’, van de hand van Nicolaas Verkolje opnieuw te veiling. Karin V-H berichtte in 2013 over dit werk, lees hier.

Een link naar dit Cascade bericht was al opgenomen bij de RKD (link) en nu dus ook in het veilingbericht, zie hier, met foto’s.

Op zaterdag 1 maart 2025 en zaterdag 13 september 2025 (Open Monumentendag), openingstijden kunnen verschillen per locatie, vinden op een tiental locaties verspreid over Nederland voor de eerste maal de Wereldleifruitdagen plaats.

Het idee voor de Wereldleifruitdagen komt uit Frankrijk/België/Zwitserland en maakt deel uit van een breder project om de kennis van het leifruit snoeien te borgen en leifruit erkend te krijgen als immaterieel erfgoed (www.artdelespalier.org). In Frankrijk is leifruit inmiddels erkend als immaterieel erfgoed. In Nederland heeft het Gilde van Tuinbazen hiertoe de eerste stap gezet door leifruit aan te melden bij het Netwerk immaterieel erfgoed. Het Gilde van Tuinbazen heeft bovendien het initiatief genomen om ook in Nederland de Wereldleifruitdagen te organiseren.

Leifruit
De ambachtelijke techniek van het kweken en snoeien van leifruit is in Frankrijk ontstaan aan het begin van de zeventiende eeuw en al snel in Nederland geïntroduceerd in (moes)tuinen bij kastelen en buitenplaatsen. Fruitbomen als perziken, abrikozen, morellen en handperen werden in de vorm van waaiers tegen muren en houten schuttingen geleid (espaliers). De plaatsing tegen muren gaf het fruit de benodigde bescherming en warmte om te kunnen rijpen en leverde kwalitatief beter fruit op. In de loop van de negentiende eeuw ontstonden meer complexe snoeivormen, zowel tegen muren (espaliers), vrijstaand langs draden (contre-espaliers) als vrijstaand in driedimensionale vorm. Zowel de zeventiende-eeuwse als de negentiende-eeuwse snoeivormen zijn op diverse locaties in Nederland te vinden, meestal in de tuinen van kastelen en historische buitenplaatsen.

Deelnemende locaties
Een tiental locaties met uiteenlopende vormen van leifruit neemt deel aan de Wereldleifruitdagen:
Dekema State – Jelsum
Frederiksoord – Frederiksoord
Landgoed Twickel – Ambt Delden
Buitenplaats Spijkerbosch – Olst
Ridderhofstad Gunterstein – Breukelen
Slot Zuylen – Oud-Zuilen
Landgoed Velhorst – Lochem
Landgoed Middachten – De Steeg
Paleis Het Loo – Apeldoorn
StadsBomerij – Almere
Huis te Manpad – Heemstede
Buitenplaats Berbice – Voorschoten

Details als adres, tijden en meer zijn hier te vinden: gildevantuinbazen.nl
Geschiedenis van het Leifruit in de Lage Landen van Wybe Kuitert als PDF

Neogotisch prieel, voor restauratie  (2016, Wildervank) (Bron: www.menterwolde.info).

In juli 2016 was er een berichtje met een aantal gerestaureerde tuingebouwtjes, zie hier. Sandra den D. reageerde met een ‘Neogotisch houten theehuisje in Wildervank aangewezen als gemeentelijk monument‘.

Kwam dit net toevallig tegen, gerestaureerd. Sinds 2019. Hoe leuk! p.a. Raadhuiskade 71 Wildervank; zie hun website. Ik zie dat de Donderberg het als hondenhok dacht te herkennen, zie hier. Door het gemis van de onderkant zal dat zijn.

Het lijkt op een draaischijf te staan. Lekker met de zon meedraaien. Of juist uit de zon. Of kan het eventueel een heel fraai privé TBC-huisje zijn?
Jan Holwerda

Neogotisch prieel, voor restauratie  (2019, Wildervank) (Bron: raadhuiskade71.nl).

Het gaat niet over buitenplaatsenlandschappen, maar de landschapshistorische interesse van menig Cascade donateur stopt niet bij de buitenplaatsgrens. Dus ook dit binnenkort te verschijnen boek even naar voren brengen…

(OVERGENOMEN)
Landschappen van Nederland. Handboek voor de geschiedenis van onze leefomgeving biedt de meest actuele kennis over de opbouw en ontstaansgeschiedenis van al onze landschappen en vormt daarmee een onmisbare leidraad voor ieder die zich interesseert in onze leefomgeving.

Het Nederlandse landschap is een van de meest waardevolle cultuurschatten van ons land. Van Drents esdorpenlandschap tot Zeeuwse zeekleipolder, van Hollandse veenweide tot Limburgs lössplateau: het landschap vertelt overal het rijk gelaagde verhaal van tientallen generaties mensen die hun leefomgeving stap voor stap hebben ingericht en daar hun talrijke sporen hebben achtergelaten. Kennis over het landschap is niet alleen historisch interessant, maar speelt ook een cruciale rol bij de omgang met alle belangrijke vraagstukken van onze tijd, zoals klimaatverandering, de energietransitie, de verduurzaming van de landbouw en de woningbouwopgave. Nederland is in dit boek ingedeeld in zeventien landschappen.

De auteurs laten voor elk daarvan zien welke karakteristieke patronen en elementen voorkomen en welke boeiende geschiedenis hierachter schuilgaat. Vaste elementen zijn het ontstaan van de ondergrond, het prehistorische landschap, de bewonings- en ontginningsgeschiedenis, de moderne landschapsontwikkeling en de karakteristieke plaats- en veldnamen in elk landschap.

Theo Spek (red.), Landschappen van Nederland, 696 p., verschijnt 26 maart,  € 89,95 tot 16 maart € 79,95. Meer, inhoud en inzien kan hier.

De Tulpenboom van De Wiersse, wachtend op vervoer richting de rondhoutveiling.

Zag net foto’s voor de aanstaande rondhoutveiling (zie dit bericht). Met o.a. de tulpenboom van landgoed de Wiersse. Rik Velhorst plaatste eerder een bericht en foto’s van de velling op LinkedIn (zie hier).

Stibadium Beukenhorst (Wassenaar) (Bron: Funda)

(GETIPT)
Nee ik ben geen geïnteresseerde koper. Neem wel eens een kijkje op Funda. Zeker bij iets als Beukenhorst te Wassenaar (zie hier). Normaal niet toegankelijk, nu even een kijkje binnen en buiten. Ging mij om het stibadium dat in een Cascade bulletin artikel van Wim M en Carla O voorkomt (2008, zie hier). Even ‘zien’ hoe het erbij staat. Ter vergelijk hieronder een foto uit 1966.

Stibadium van Beukenhorst (Wassenaar, 1966) (Bron: Archief Wassenaar)

Op Funda staat ook een foto met een trapgat. Wat hangt daar? Architectuurtekeningen van de architect Hermann Wentzel (1820-1889)?
Jan Holwerda

Zat wat te bladeren in de RCE beeldbank en kwam deze vier tegen. Waar, wat of waar vandaan staat er niet bij. Wel dat de vier denkbaar iets met elkaar van doen hebben.
Gewoon leuk zijn ze sowieso.

De crocusjes, Jo Daemen en Jacoba Craamer.

De tentoonstelling loopt al even en nog tot en met 6 april 2025: Power to the Flower – Bloemen in de art nouveau. Als je niet kunt wachten op de stinzenplanten dan is hier een alternatief.

(OVERGENOMEN)
Met topstukken en verrassende objecten uit de collectie van het Drents Museum en een paar uitstapjes naar het heden, neemt het Drents Museum De Buitenplaats de bezoeker mee in de bloemverbeelding rond 1900. In de tentoonstelling zijn onder meer werken te zien van Chris Lebeau, Julie de Graag, Simon Moulijn, Johanna van Eijbergen, Carel Adolphe Lion Cachet, Ruud van Empel en Saskia Boelsums.
Bloemen als uitgangspunt

De grootste inspiratiebron voor kunstenaars rond 1900 is de natuur. Tijdens de opleiding leren ze om planten en bloemen te tekenen, eerst natuurgetrouw in beeld gebracht, vervolgens steeds verder vereenvoudigd en maximaal tot de essentie. Deze prachtige gestileerde bloemen dienen als ornamenten in behang, stoffen, meubels en allerlei andere versieringen. Ook in de beeldende kunsten zijn bloemen vaak het uitgangspunt. Bloemen krijgen van kunstenaars als het ware een ‘codetaal’ mee om gevoelens en ideeën weer te geven. De kunstenaars rond 1900 spreken die taal als geen ander. Zo staat de lelie voor onschuld en spiritualiteit, de roos voor liefde en wederopstanding en is de papaver het symbool van dromerigheid en vergankelijkheid.

Power to the Flower – Bloemen in de art nouveau
tot en met 6 april 2025
Drents Museum De Buitenplaats
Hoofdweg 76, 9761 EK Eelde
di-zo 11.00-17.00 uur
website

Goedewaagen Tegeltableau met tulpenvaas (circa 1928), Carel Adolphe Lion Cachet.

Boom met overgroeide ‘krammetjes’ of ‘nietsjes’, Velserbeek te Velsen-Zuid.

Ik zat te bladeren door ‘oude’ foto’s die ik schoot op Velserbeek (Velsen-Zuid) en kwam bovenstaande boom tegen. Waarom ook alweer deze foto geschoten? Moest even denken. Om dat hart en die andere insneden? Nee, het gaat om de horizontale strepen. Overgroeide ‘krammetjes’ of ‘nietsjes’. Om in de boom te kunnen klimmen. Het was een WO II observatiepost. Toen herkent omdat ik eerder die van Rhederoord te De Steeg beklom 🙂
Jan Holwerda

Uitkijkpost, met ‘krammetjes’ of ‘nietjes’ tot boven in een naaldboom, Rhederoord bij De Steeg (Foto: Laura Fokkema)

Het Jaarboekje Niftarlake kent altijd een tot meerdere artikelen die over buitenplaatsen gaan. Op het laatste nummer na staat alles al online en na het verschijnen van een nieuw nummer staat ook het voorgaande nummer al snel online. Dus t/m 2023 nu al online, zie www.niftarlake.com/jaarboekjes

In Jaarboekje 2023:
Boeren op de buitenplaats. De relatie tussen landbouw en buitenleven in het Amstelland en de Vechtstreek, Gerrit van Oosterom
De verdwenen buitenplaats Koningslust, Jan Holwerda
De eerste eigenaren van kasteel Oudaen in Breukelen, Jan Willem Gunning
Buitenplaatseigenaren en hun eigen wegen, Juliette Jonker-Duynstee
Het Plantagehuis te Vreeland, ir. E.M.J. Blok bnt, ing. C.M.F. Brouwer