Onderstaande tekst is een reactie op het bericht ‘Er stond een vrouw in de tuin’. De vraag leek me een mooie om te ‘promoveren’ tot eigen bericht…
Mag ik een vraag in de groep gooien naar aanleiding van het onderwerp ” Vrouw in de Tuin”.
Helemaal eens met het probleem van de ‘Bermudadriehoek’ waarin de rol van de vrouw verdwijnt.
Maar soms duikt er iets op….
Wie weet van een voorbeeld van een opmetingstekening door een vrouw of onomstotelijk in opdracht van een vrouwelijke opdrachtgever gemaakt ten tijde van de Republiek?
Ik heb een achtertuinopmetingsschets uit circa 1750 gevonden waarin letterlijk een (me)vrouw, in de eerste persoon (”Ik” en ”mijn”) als eigenaar en opdrachtgever in de opmetingsbijschriften aan het woord is. Het lijkt erop dat ze er echt zelf in de tuin de schetsplattegrond heeft gemaakt en dat terwijl een opmeter met de roede- en duimstok rondging, zijzelf de maten ter plekke in de tekening heeft genoteerd.
Hoe uniek is dit?
Inger Groeneveld
Ik ken een inrichtingsschets van een parkje in Neerijnen waarvan het handschrift overeenkomt met een aantekeningenboekje over bestelde planten en met een tekst op een plantencatalogus (gekregen van***). In dit geval van Cornelia van Brakel. Het aantekeningenboekje begint in 1792, de schets voor het parkje is van iets later waarschijnlijk (het parkje komt in het aantekeningenboekje niet voor). Alles aanwezig in het Huisarchief van Neerijnen (Gelders Archief) en er zijn diverse studies naar dit parkje en het aantekeningenboekje gedaan.
Even het bewuste kaartje waar Ciska aan refereert toegevoegd.
Inzoomen kan hier.
Dank je wel Ciska voor je goeie tip! Ik zal het meenemen in mijn gedachten