Collegereeks door prof. dr. Erik A. de Jong over tuin en park tussen natuur en cultuur.
De Hortus Botanicus van Leiden (1610), Jan C. Woudanus.
Nietsche schreef in zijn Die fröhliche Wissenschaft uit 1882 over wat volgens hem in grote steden zijns inziens ontbrak: `stille en ruime, uitgestrekte plaatsen om na te denken (..) bouwwerken en plantsoenen, die als geheel de verhevenheid van de bezinning en de afzijdigheid uitdrukken. (..) Wij willen ons in steen en plant vertaald zien, wij willen in ons gaan wandelen, wanneer wij in deze hallen en tuinen wandelen‘. Treffend verwoordt de schrijver hier hoe architectuur en park in evenwicht bij elkaar horen. Zij vertegenwoordigen samen onze levensruimte, fysiek en contemplatief.
Een samenhang die niet meer, niet minder is dan een continue dialoog tussen stad en landschap, tussen straat en park, tussen huis en tuin, tussen steen en plant. In onze stedelijke samenleving hebben we eerder de geschiedenis van de architectuur beschreven, veel minder die van tuin of park.
Deze collegeserie wil proberen chronologisch van de 16de eeuw tot heden hoofdstukken van zo’n groene cultuurgeschiedenis over het voetlicht te brengen aan de hand van voorbeelden uit Nederland en daarbuiten. Tuin en park zijn immers universeel. We gaan uit van de premisse dat tuin en park zowel natuur zijn als een kunstvorm, een laboratorium van de samenleving maar ook een omgeving voor het individu. Tuin en park vertegenwoordigen een dubbele werkelijkheid: die van de actuele plek en die van verbeelding en verlangen.
14 donderdagen in september tot en met december, van 14.00 tot 16.00 uur, Artis Amsterdam. Voor meer details en aanmelden, klik hier.