* 1881 – † 1969

Louise Baas Becking is bij tuinhistorici vooral bekend geworden door haar ontwerp (1918) van het geometrische deel van de Botanische Tuin De Dreijen in Wageningen, nog steeds een opvallend deel van deze tuin.
Louise Baas Becking werd in 1881 geboren in Brummen, als dochter van Herman Baas Becking en Louise Frederika Wilhelmina Cariot.
Ze begon haar loopbaan als tuinbouwkundig werknemer en ‘student’ op een kwekerij in Naarden-Bussum; vervolgens werkte zij als assistent en later als curator bij Prof. J. Valckenier Suringar in Wageningen, bij wie ze ook regelmatig college liep. Valckenier Suringar was leraar aan de voormalige Rijks Hoogere Land-, Tuin- en Boschbouwschool en van 1899 tot 1925 hoogleraar aan dit instituut. Een deel van deze periode was Louise dus zijn assistent. Bekend is ook dat zij lid is geweest van de Mycologische Vereniging.
Louise woonde in haar Wageningse tijd in het Bowlespark, een villapark waar o.a. ook Leonard Springer tot zijn vertrek uit Wageningen in 1900 heeft gewoond. Of zij nog met hem heeft samengewerkt is onduidelijk, maar ongetwijfeld heeft zij Henri Hartogh Heys van Zouteveen goed gekend, de opvolger van Leonard Springer in Wageningen.
Louise trouwde 21 april 1921 ‘bij volmacht’ (met de handschoen) in Wageningen met Frederik Alexander Moraux, die toen in Batoe Rata-Galang (oostkust van Sumatra), aan het Research Instituut van de ‘Rubber Cultuur Mij. Amsterdam’ verbonden was.
Getrouwde meisjes mochten (volgens de wet) in die tijd niet in overheidsdienst werken, maar toch bleef zij, weliswaar niet als vaste werknemer, ‘botanische klusjes’ doen, zoals planten verzamelen voor het herbarium en een tuin aanleggen bij de Rubber Cultuur Maatschappij.
Het Wageningse Herbarium (nu in Leiden gevestigd) bevat 22 planten, door haar verzameld en beschreven. Haar Indische verzamelnotities zijn gedateerd tussen 1922 en 1928 en haar verzamelgebied was Noord- en Oost-Sumatra.
Leonard Springer mag dan wel zijn stempel hebben gedrukt op het tuinontwerp van de Botanische tuin De Dreijen, maar middenin het park wordt de wandelaar verbaasd door een heel andere wereld. Hier heerst niet de landschapsstijl van Springer, maar juist symmetrie en strakke lijnen, gemetselde muurtjes, een pergola en een langgerekte vijver. Deze tuin staat nog steeds bekend als de Baas Beckingtuin, vernoemd naar de ontwerper Louise Baas Becking, die van omstreeks 1900 tot 1921 hier curator was. Het borstbeeld van Carl Linnaeus is in deze tuin een oriëntatiepunt.
Hoewel er geen aantekeningen zijn gevonden over Louise´s jaren in de Tweede Wereldoorlog in Nederlands Indië, neem ik aan dat zij vanaf 1942 gevangen heeft gezeten in een Japans Interneringskamp. Na de Tweede Wereldoorlog is zij teruggekeerd naar Nederland. In 1969 is zij in Renkum overleden.

Literatuur van de hand van Louise Baas Becking
– L.H. Baas Becking, De verzameling houtgewassen, hare ontwikkeling tot arboretum en de moderne eischen voor de inrichting hiervan, Wageningen 1917. PDF
– L.H. Baas Becking, Das Arboretum der “Landbouwhoogeschool” in Wageningen, Wageningen 1918.
– L.H. Baas Becking, Enkele winterharde Hamamelidaceae, in het bijzonder Parrotia persica C.A. mey, Mededeelingen van de Landbouwhogeschool en van de daaraan verbonden instituten dl 14, verh. 6, Wageningen 1918. PDF
– L.H. Baas Becking, Beschrijving van de botanische tuinen te Kew bij Londen, naar aanleiding van eene studiereis in augustus 1919, Mededeelingen van de Landbouwhoogeschool en van de daaraan verbonden instituten dl. 18, verh. 3, Wageningen 1921. PDF