Christiaan Huygens in Japanse rok (1671), Caspar Netscher
Bron: wikimedia commons / Museum Boerhaave Leiden
Even een verwijzing naar een artikel van Wybe Kuitert, onder anderen over Huygens’ Hofwijck en Westerbaen’s Ockenburgh. Het laat zien hoe deze heren zich lieten inspireren door de niet geordende esthetiek op import kunstvoorwerpen en Japanse rokken, om de niet-Vitruviaanse schoonheid van hun tuinen te bevatten (verscheen in Garden History). Voor de fanatiekelingen ook nog een artikel over het begrip Sharawadgi (verscheen in Japan Review).
Wybe Kuitert, Japanese Robes, sharawadgi, and the landscape discourse of Sir William Temple and Constantijn Huygens,Garden History 41(2013) 2, 157-176. PDF
Wybe Kuitert, Japanese Art, Aesthetics, and a European discourse. Unraveling Sharawadgi, Japan Review 27 (2014): 77-101. PDF
Voor geïnteresseerden, het begrip ‘sharawadgi’ of, bij benadering, onregelmatige, assymetrische beplanting, staat op Google. Dat mag natuurlijk het lezen van het artikel van Wybe Kuitert niet in de weg staan. JG
Ik neem aan Joost dat je bedoelt dat het op Wikipedia staat, anders begrijp ik het niet.
Overigens dit begrip wordt ook bedoeld in de aanduiding Chinese of Anglo-Chinese landschapsstijl.
G. L. Le Rouge gebruikt nadrukkelijk het woord chinois in zijn 3-delen van ‘Collections des Jardins anglois et chinois’, al in het midden van de jaren zeventig van de 18 de eeuw.
Misschien verwijst Wybe K. ook naar Le Rouge, weet ik niet, heb ik. Nog niet gelezen. CO.
Fascinerend! Dat ConstantijnHuygens aan de wieg staat van de Engelse Landschapsstijl! Wie had dat gedacht…!