Lankheet (Haaksbergen).
In de laatste decennia van de afgelopen eeuw is een nagenoeg onbekende landschapsgeschiedenis van Nederland in beeld gebracht. Onafhankelijk van elkaar kwamen drie onderzoekers -Baaijens (1984/8), Van den Berg (1985) en Zuurdeeg (1991)- een waterhistorie op het spoor die tot dan toe nauwelijks was beschreven. In Drenthe, Overijssel en Gelderland hebben zij landschapselementen als waterkerende houtwallen, spaarbekkens, verdeelsloten en opgeleide beken in kaart gebracht die samenhangen met vernuftige historische irrigatiesystemen, die ons vandaag de dag veel kunnen leren over meervoudig duurzaam landgebruik. Ook al betrof het m.n. boerensystemen het principe van bevloeien was kennelijk algemeen bekend, want ook op en rond kastelen en buitenplaatsen zijn uiteenlopende aanwijzingen voor het gebruik van traditionele irrigatiesystemen.
Eric Brinckmann schreef een artikel over dit fenomeen en tipt enkele voorbeelden van het bevloeien van tuinen en parken aan. Waarschijnlijk is het een veel vaker voorkomend verschijnsel geweest. Het is de moeite waard om dit thema meer aandacht te geven bij landschapsherstel en landschapsrelicten rond kastelen en buitenplaatsen ook in dit perspectief te plaatsen.
lees hier het artikel;
kijk eens op de website www.stromendlandschap.nl;
en-of koop het boek Stromend Landschap Vloeiweidenstelsels in Nederland, G.J. Baaijens, E. Brinckmann, P. Dauvellier, P.C. van der Molen, Zeist 2011.
Het is inderdaad een intrigerend onderwerp. Ik zou het bestuur willen aanraden een van genoemde personen eens uit te nodigen voor een voordracht over dit onderwerp, of voor het samenstellen van een excursie bestaande uit het bezoeken van een of enkele buitenplaatsen waar deze systemen zijn toegepast.