Hedenmorgen, 26 november 2010, las ik in de Volkskrant onder de kop ‘De Blogger wijkt uit naar Twitter‘ dat webloggen ‘uit’ is of uit zal raken en dat sociale netwerken ‘in’ zijn of in zullen raken, voor zover ze dat nog niet zijn. Ik schrok er een beetje van. De enige weblog die ik goed ken, is natuurlijk de Cascade-weblog. Hierop kan je alles vragen, opmerken, aankaarten, uitleggen, wat je maar wilt en zo kort of zo uitgebreid je maar wilt. Toegegeven het kan ook best zo af en toe wat korter, maar de aangeleverde inhoud kan beslist niet vervangen worden door een tweet van 140 tekens op Twitter of op andere sociale netwerken (tot hier al 587 tekens gebruikt, dus ongeschikt voor Twitter).
Nadat ik al minstens twee jaar ‘invitations’ via het sociale netwerk LinkedIn van vakgenoten heb ontvangen en deze stelselmatig niet heb beantwoord, ben ik onlangs toch maar eindelijk eens overstag gegaan en heb ik me bekeerd tot genoemd sociaal netwerk van ervaren professionals. Ik antwoord nu vaak met ‘Accept’ en heb dit ook anderen gevraagd voor mij te doen.
Het nut moet zich echter nog bewijzen; ik wacht dus rustig af en laat me graag door anderen (m.n. mijn jongere collega’s) overtuigen. Volgens mij is Cascade het mooiste netwerk wat er voor de kring van het groene erfgoed bestaat, ook al zijn niet alle geïnteresseerden aangesloten. Wie in dit vakgebied werkt en geen vriend is van Cascade, doet zich zelf veel te kort. Ik denk dat geen enkele Cascade-vriend de Cascade-weblog wil missen in de plaats van welk netwerk dan ook, maar is dat zo?
Proef op de som (in de geest van het Volkskrant-artikel): Lees eerst de web-log van 24 nov 2010. Ik stel me voor dat hiervoor in de plaats dan de volgende tweet op je telefoon of in je emailbox komt: ‘Meer gegevens over de tuinarchitecte Tine Cool beschikbaar op Works by Tine Cool 1887-1944‘. Haar nalatenschap werd overgedragen aan tuinarchitecte C. C. Voute. (140 tekens). Mijn eerste reactie is dan: Waar gaat het eigenlijk over? Wat is te prefereren? CO.
Vier dagen nadat ik deze weblog had geschreven, keek ik eens op ‘groups’ van het LinkedIn netwerk, om te zien of er ook een geschikte netwerkgroep zou zijn die ‘geschiedenis van tuinkunst’ o.i.d. als onderwerp heeft (liefst internationaal). Tot mijn grote verbazing ontdekte ik toen dat er een netwerkgroep ‘Tuinhistorisch genootschap Cascade’ was gestart. Ik heb me daar natuurlijk meteen bij aangesloten als lid no. 2, maar had deze groep nog niet ontdekt. Niemand trouwens want de groep bestond uit één persoon, de zogenaamde ‘owner’. Maar wie weet gaat het wat worden. Wat doet men in zo’n netwerkgroep? Voornamelijk discussiëren, toch weer wat anders dan webloggen dus (het schrijven kost veel minder tijd). Webloggen zou ik willen karakteriseren als kleine vondsten en nieuwtjes onder de aandacht brengen en reageren daarop. In een netwerkgroep worden vragen gesteld en wordt er gereageerd op het nieuws van de dag, en worden leden uitgelokt te discussiëren en te reageren. Er is een duidelijk verschil maar je moet het ervaren. Volg het maar eens. CO
Ik ben zo vrij mijzelf te betitelen als een jongere collega maar ook ik moet wennen aan de korte Twitter berichten. Ik denk dat het een goed medium is om snel iets onder de aandacht te brengen en te kunnen reageren. Dit soort media is weer heel anders dan het weblog zoals bij Cascade waar meer gediscussieerd wordt.
Persoonlijk heb ik net de netwerkgroepen ontdekt als Linkedin om zo snel contact te kunnen leggen met collega’s in het zelfde vakgebied. Voordeel is dat je tot zelfs buiten je directe vakgebied contacten legt die wel van pas kunnen komen.
Je hebt kortebaanschaatsers en langebaanschaatsers en dat elke schaatser maar op zijn eigen baan gelukkig mag worden.
Vreemd trouwens dat twitteren sociaal netwerken zou zijn en webloggen niet. In mijn beleving is dat toch heus wèl het geval. De geponeerde tegenstelling is wat mij betreft dan ook een valse, hoogstens goed om even de aandacht te vangen en de tongen los te maken. Maar verder een bagatel.
Mijnheer,
Ik heb Uw verhaal over de tuinarchitecte Tine Cool gelezen. Ben in het bezit van haar boek : Hoe bloemen en planten aan hun naam komen. Ook ben ik in het bezit van een aantal Nederlandse boeken over de plantentuin van Bogor.
Berichten op Uw website lees ik graag, geen twitter aub.
Met vriendelijke groeten,
Peter Heijtel
Mijnheer,
Vervolg op mijn eerder bericht.
De titel is: Bloemen-Mythen en Legenden door Tine Cool.uitgave Kosmos,geen jaartal.
Met vr.groeten,
Peter Heijtel
Carla, als je het voorbeeld in je laatste alinea niet alleen maakt tot een ‘bericht over’ maar dat combineert met een link naar een uitgereide weblog, ben je alweer een stuk dichterbij een mogelijke toepassing van Twitter voor Cascade.
Die link kost je natuurlijk wel tekens, daarvoor zijn er speciale websites die je url (link, het hele http:// etc-verhaal) inkorten tot maximaal 26 tekens. In je voorbeeld zou dat betekenen dat je alleen de eerste zin kunt gebruiken, daarna een ingekorte link naar je weblog waarin je bij wijze van spreken 20 pagina’s aan informatie stopt.
Het ziet er dan zo uit (in dit geval werkt de link niet, bij Twitter wel, ligt aan de eigenschappen van het reactieveld van de meeste weblogs):
Meer gegevens over de tuinarchitecte Tine Cool beschikbaar op Works by Tine Cool 1887-1944. http://tinyurl.com/33d88vh
Door dat korte berichtje kun je mensen verleiden om op je weblog te komen. Mensen die daar misschien nooit uit zichzelf terecht zouden zijn gekomen omdat (historische) tuinarchitectuur hen niet perse interesseert.
Maar je moet Twitter niet overschatten, en zeker niet als het door de huidige media geroemd wordt. Twitter bestond al zo’n twee jaar voor de journalistiek het ontdekte. Het is nu even een hype, net als weblogs eerder waren. Wachten tot men het volgende hypeje ontdekt.
Wil je een verhaal kwijt: gebruik een weblog. Wil je een breder publiek naar je weblog trekken: gebruik Twitter om naar potentiele lezers te vissen. Twitter en LinkedIn zijn manieren om contacten te leggen binnen, maar vooral ook buiten je normale kring. Door Twitter en LinkedIn te koppelen (is vrij makkelijk) kun je je tweets via LinkedIn beschikbaar maken voor het netwerk dat je daar hebt opgebouwd. Dus ook al heb je compleet verschillende contacten via Cascade, LinkedIn en Twitter, op deze manier bereik je ze mogelijk allemaal.
Einde bericht (niet geschikt voor Twitter) – HvdE
Hoi Henk, Dank, heel helder verhaal. Zelf was ik er al achtergekomen, wat de verschillen zijn en dat het in sommige gevallen heel handig is om beide te gebruiken, het is maar aan welke doelgroep je denkt. We zullen het zien wat de toekomst brengen gaat. gr. Carla
Voor mij is de weblog van Cascade ook een soort archief. De onderwerpen kunnen ontsloten worden dankzij de zoekmogelijkheid op trefwoord. En vergeet de afbeeldingen niet; die kunnen we niet missen. Weblog behouden en dankbaar zijn dat we een uitstekende webmaster hebben, vind ik.