(INGEZONDEN)
Na ruim twintig jaar onderzoek ligt er nu het boek Vijfhonderd jaar Vollenhoven. Frieda Heijkoop en haar nichtje Sophie Heijkoop doken in de uitvoerige geschiedenis van het landgoed in De Bilt en deden daarbij verscheidene historische vondsten. Het lijvige en rijk geïllustreerde boek verweeft regionale geschiedenis met bijzondere verhalen en unieke documenten. Aanleiding voor het verschijnen is dat Vollenhoven in 2022 honderd jaar eigendom is van de familie Van Marwijk Kooy. Tegelijkertijd markeert de publicatie een afscheid, want op 1 mei verlaat de familie het landgoed. Met het Engelse landschapspark rondom het witte huis staat Vollenhoven bekend als een van de mooiste landgoederen in de provincie Utrecht. Het is ontstaan uit een middeleeuwse kloosterboerderij. Auteur Frieda ontdekte dat het zuidelijke deel van Vollenhoven ooit bij het terrein van de abdij van Oostbroek hoorde. Ook kwam ze erachter dat de boerderij in 1637 werd verkocht bij een veiling van kloosterlanderijen door de Staten van Utrecht. “De nieuwe eigenaren werd toegezegd dat de Biltsche Grift langs hun domein zou worden aangelegd. Dat was al een verrassing, maar toen vond ik in het Utrechts Archief ook nog de gedetailleerde veilingcatalogus. Ik wist echt niet wat ik zag.”

Zichtas
Een andere historische ontdekking is dat Vollenhoven eerder dan werd aangenomen een buitenplaats was. “Rond 1700 stond er al een buitenhuis bij de boerderij”, vertelt medeauteur Sophie. “Een akte uit 1703 laat zien dat er tegenover Vollenhoven een zichtas werd aangelegd. Hieruit ontstond in 1808 de straatweg naar Amersfoort. In 1818 waren de eigenaren betrokken bij de aanleg van de straatweg naar Zeist. De A28 werd in de jaren zestig van de vorige eeuw zelfs aangelegd over landgoed Vollenhoven, dat inmiddels eigendom was van de familie Van Marwijk Kooy. De weg kreeg na overleg een bocht, waardoor een deel van het landgoed behouden kon worden.”

Kennissen
In de archieven van Rijkswaterstaat stuitte Frieda op documenten die niet eerder als bron waren gebruikt. Verder wist ze twee boedelinventarissen van het buitenhuis uit 1723 en 1787 en verschillende pachtcontracten boven water te krijgen. “Je leert de bewoners en pachters kennen. Het worden bijna kennissen. Ik was zelfs wat van slag toen ik las dat een pachter in de zeventiende eeuw door een misdadiger werd doodgeslagen.”
Het boek is geschreven op verzoek van de familie Van Marwijk Kooy, die veel materiaal uit de huis- en familiearchieven ter beschikking stelde. Het is in eigen beheer uitgeven, waarbij Marina Laureau – van Marwijk Kooy het ontwerp, de vormgeving en de opmaak van het boek verzorgde.