Sonsbeek (1834-1845 Arnhem) Bron: Gelders Archief
Op zaterdagmiddag 1 april 2023 organiseert Cascade wederom de jaarlijkse Ronde Tafel Conferentie, in Stadsvilla Sonsbeek te Arnhem.
Er staan bij deze RTC 2023 weer allerlei actuele tuinhistorische onderwerpen op het programma, met recent en nog lopend onderzoek, en met gelegenheid over actuele kwesties van gedachten te wisselen. Ook niet-donateurs van Cascade en donateurs van de Nederlandse Tuinenstichting zijn als introducés uitgenodigd deel te nemen om met Cascade kennis te maken.
Programma
12.30 – 13.30 lunch (facultatief)
13.30 – 14.00 ontvangst met koffie of thee
14.00 – 14.10 welkom door voorzitter Johan Carel Bierens de Haan
14.10 – 14.40 Michiel Plomp, bestuurslid NTS, ‘historische stadstuinen in Utrecht – twee case-studies in een lopend onderzoek‘
14.40 – 15.10 Dominique Vermeulen, kunstenaar, ‘Nader onderzoek naar de veelzijdige familie Van Lunteren‘
15.10 – 15.40 Jan Holwerda, bureau Groen Verleden en webmaster Cascade, ‘Tuinhistorisch strooigoed IV‘
15.10 – 15.30 pauze met koffie of thee
15.50 – 16.20 Rick Mensink, tuinbaas van Twickel, ‘Twickel, de renovatie van de rotstuin‘
16.20 – 16.50 Renske Ek, tuinconservator Paleis Het Loo, ‘Van anemoon tot zomerklokje; over inheems materiaal in historische tuinen‘
16.50 – 17.15 Willem Zieleman, senior-adviseur tuinen Paleis Het Loo en bestuurslid Cascade, ‘vooruitblik op de voorjaarsexcursie van Cascade naar de Hortus Bulborum te Limmen en het landgoed Nijenburg te Heiloo‘ (op zaterdag 22 april 2023), gevolgd door ‘tuinvaria‘ (korte aankondigingen) door Cascade-donateurs (voor de tuinvaria graag tevoren aanmelden via info@cascade1987.nl of op 1 april a.s. bij de ontvangst).
17.15 – 18.00 borrel onder het genot van fraaie vergezichten op park Sonsbeek en Arnhem
Voor verdere details en aanmelden: Aanmeldformulier Cascade RTC 2023.
De Open Tuinen Gids 2023 van de Nederlandse Tuinenstichting (NTs) is uit. Met een kleurrijk overzicht van iets meer dan 400 prachtige tuinen en kwekerijen die hun deuren openen voor het publiek, waaronder de sneeuwklokjestuinen die nu al te bezoeken zijn. De tuinen zijn een afspiegeling van verschillende tuinstijlen en -stromingen in Nederland, en elke tuin vertelt een eigen verhaal. Dit jaar zit er ook een leuk extraatje bij de gids, namelijk een aparte bijlage met zo’n 50 bijzondere Nederlandse (open) moestuinen. Want ook moestuinen behoren tot het groen erfgoed waar de NTs zich al meer dan 40 jaar voor inzet.
Hein Otto was in 1941 de eerste academisch afgestudeerde landschapsarchitect van Nederland. Hij doceerde aan de hogescholen van Wageningen en Delft en had een actief verenigingsleven, zowel professioneel als in de muziek en de beeldende kunst. Otto was ook de eerste landschapsarchitect in dienst bij de Nederlandse Spoorwegen. Daarnaast had hij een éénmansbureau. Hij behoorde tot de kleine groep modernistische tuin- en landschapsarchitecten die een belangrijk aandeel hadden in de wederopbouw door ontwerpen voor landschapsherstel, nieuwbouwwijken, infrastructuur, recreatie- en sportparken. Otto’s oeuvre kent een grote reikwijdte, zowel geografisch als qua schaal. Zijn ontwerpen variëren van tuin tot campus en van stationsgebied tot beplanting van polderwegen en spoortrajecten. Vooral Otto’s ontwerpen voor de Nederlandse Spoorwegen tonen zijn ontwerpuitgangspunten: eenvoud en soberheid. Zijn werk voor gemeenten door het hele land wordt gekenmerkt door eenvoudige geometrische lijnen, vermengd met een meer losse landschappelijke vormgeving. Met zijn gemeentelijk advieswerk en als vaste ontwerper bij de Nederlandse Spoorwegen heeft hij tussen 1950 en 1990 een belangrijk aandeel gehad in de inrichting van het Nederlandse landschap.
Over de Tulpenkoorts van 1636/1637 gaan de wildste verhalen, maar de waarheid is minder opzienbarend. Voor de prijs van een tulpenbol kon je zeker geen Amsterdams grachtenhuis kopen, er waren geen grootschalige faillissementen en niemand is van wanhoop in de gracht gesprongen. Dit boek vertelt wat er wel gebeurde in de eerste helft van de zeventiende eeuw, hoe de tulp van een gewild verzamelobject een handelsobject werd en daarna een speculatieobject. Hoe er eerst werd gehandeld in de bloeiende tulp, daarna in de bollen en tot slot in bollen die nog in de grond zaten en die door speculanten soms wel een aantal keren werden doorverkocht in de hoop op steeds grotere winsten. En wat er gebeurde, en niet gebeurde, toen de markt in februari 1637 instortte, tot vreugde van spotprentmakers en dichters van honende verzen. En hoe de tulp ook na 1637 een geliefd verzamelobject bleef waarvoor flinke prijzen werden betaald.
