Edouard André honderd jaar geleden overleden.

De meesten van ons zullen de naam Edouard André wel kennen als ontwerper van de nog grotendeels bestaande neo-barokke tuinen van Weldam en Twickel. Zijn leerling en chef de bureau Hugo Poortman werkte op deze plaatsen met hem samen als uitvoerder. André was in 1840 geboren in Bourges en, nu honderd jaar geleden, in 1911 gestorven in La Croix (arrondissement Tours). Aanvankelijk deed hij ervaring op als kweker. Vanaf 1860 werkte hij bij J.-Ch. Alphand aan de modernisering van de infrastructuur van Parijs, onder directie van G.-E. baron Hausmann.

Als auteur is hij bekend van het bekende boekwerk L’art des jardins: traité général de la composition des parcs et jardins (Paris, 1879), waarin hij met succes de gemengde stijl heeft geïntroduceerd, en van zijn boek Bromeliaceae Andreanae (Paris, 1889), dat gezien kan worden als resultaat van zijn botanische verzamelreis (1875) naar Zuid-Amerika (Colombia, Ecuador, Uruguay & Venezuela).

Zijn meest bekende werken buiten Nederland zijn Sefton Park in Liverpool (1872); Palanga park (Palanga Botanische Tuin) in Litouwen; in Frankrijk Chateau de Caradeuc (Ille-et-Vilaine) met veel vormsnoei net als in Twickel, Château de la Treyne (Lot), en medewerking aan Park Buttes Chaumont (Paris); een renovatieplan voor Villa Borghese in Italië. Zijn wellicht meest geslaagde park in Frankrijk is toch wel Roseraie de l’Haÿ-les-Roses, dat André ontwierp in opdracht van de rozenverzamelaar Jules Gravereaux.
In 1890 werd hij benoemd tot professor in de landschapsarchitectuur in Parijs / Versailles, aan de eerbiedwaardige École d’Horticulture (tegenwoordig École Nationale Supérieure d’Horticulture).

In de Nouvelle serre d’Orangerie, Jardin Botanique de Tours, is op dit moment (t/m 9 oktober) een expositie aan André gewijd. Ook in Versailles, in de Orangerie van Madame Elisabeth, is een tentoonstelling te bezichtigen, getiteld J’ai desendu dans mon jardin, over de verandering die tuinen in de buurt van Versailles hebben ondergaan in de 19de eeuw, en tevens gewijd aan Edouard André. (open woensdagmiddag tot zondagmiddag, t/m 18 september 2011).

Verder lezen? Op Internet is heel veel te vinden.
Wikipedia;
Een artikel n.a.v. één van zijn brieven in de collectie van Harvard University;
Phyllis Andersen. Mon cher ami: The Letters of Edouard André to Charles Sprague Sargent. Arnoldia 1994 (Summer). p. 11-19.
Biografie: Florence André et Stéphanie de Courtois (dir.), Édouard André, 1840-1911. Un paysagiste botaniste sur les chemins du monde. Paris, 2000.
CO

Met dank aan Aafke Brunt, die wees op het feit dat Edouard André van het museum Jacquemart-André een naamgenoot is van de tuinarchitect André.