De vraag is natuurlijk of het wel kan, mag of dat het wenselijk dan wel gepast is. In 2009 ben ik gewoon gestart met het aanbrengen van mozaïekperken, zonder echte onderbouwing gewoon gaan voor de zekere optie uit 1911. Ontwerp was er en historisch beplantingsplan was voorhanden, zelfs het sortiment was geen probleem. Natuurlijk is het meten en nadenken en natuurlijk is het geen alledaags werk om dit te mogen maken. Want zo voelt het natuurlijk wel, je mag het maken, wat een voorrecht!
In 2010 zocht ik wat meer grondslag, snap ik echt waar ik mee bezig ben? Reisje en een seminar aan de Muskauer Schule is absoluut geen straf. Wat een voorrecht om in dit fenomenale park rond te lopen en wat een voorrecht om met Duitse professionals aan tafel te zitten. Een boompje opzetten met Erika Schmidt of de tuinbaas Helmut Krupp van het park Schwetzingen is geen straf natuurlijk.
Dan de informatie proberen om te zetten naar Nederlandse begrippen en er vooral veel over blijven lezen.
En nu,…  Zelf roep ik naar de tuinbazen dat ze er vooral mee moeten beginnen, gewoon doen dan leer je vanzelf. Nietsdoen is voor mij nooit en optie geweest maar met wisselperken is de schade nooit onherstelbaar, het gaat er per definitie toch weer uit.

Voor 2011 had ik mijzelf een doel gesteld, kijken of er een zeker dynamiek in de ontwerpen aan te brengen is zodat er niet slechts een museale functie maar ook een ontwikkeling plaats gaat vinden.
Kortom, kan ik het ontwerp op een historisch verantwoorde wijze vertalen naar een eigentijdse invulling.

Ik wilde dat het ontwerp een bepaalde kunstvorm in zich had, Repton omschrijft de bloemperken ook vaak met het woord “Art”.
Ik wil blijven “Schilderen” met planten.
Alle afzonderlijke vakken vormen samen een compositie.
De compositie heeft een interactie met het monumentale pand.
De ree mag het niet lekker vinden.

Nu wil het dat binnen het pand van De Viersprong vogelhuisjes hangen, de vogelhuisjes maskeren de lelijke kastjes van het draadloos internet. Op deze vogelhuisjes staan dieren als, slak, vleermuis, everzwijn, hazelworm, egel enz. in een pictogramvorm afgebeeld. Je boekt op De Viersprong ook echt een vergadering in bv. de Uil of het Everzwijn. Deze ontwerpen zijn vervaardigd door Endeke, een creatief brein van de afdeling creatie van het communicatiebureau Hemels van der Hart die het pand in gebruik hebben als kantoor.
Het ontwerp van Endeke maakt het eigentijds en kunstzinnig.
De grofheid leent zich uitstekend voor het vervaardigen met bolgewassen.
De interactie met het pand is zeker aanwezig en de ree zal de Hyacinten niet opeten.

En nu staan ze in bloei, de Egel, de Slak, de Vogel, de Vleermuis en het Everzwijn.
Is het project geslaagd? Niet voldoende in mijn ogen. De ree ging met de bollen “spelen” en de hellingshoek van de perken had anders gemoeten. Maar wat leer ik weer veel van mijn eigen fouten. Bijgaand een foto van de Slak en het Everzwijn, daarnaast een kastje met het ontwerp.
Oordeel zelf! Maar eigenaren, tuinbazen en ontwerpers probeer en leer en wat rest een heerlijk geuren Everzwijn!

Richard Zweekhorst