Hedenmorgen, 26 november 2010, las ik in de Volkskrant onder de kop ‘De Blogger wijkt uit naar Twitter‘ dat webloggen ‘uit’ is of uit zal raken en dat sociale netwerken ‘in’ zijn of in zullen raken, voor zover ze dat nog niet zijn. Ik schrok er een beetje van. De enige weblog die ik goed ken, is natuurlijk de Cascade-weblog. Hierop kan je alles vragen, opmerken, aankaarten, uitleggen, wat je maar wilt en zo kort of zo uitgebreid je maar wilt. Toegegeven het kan ook best zo af en toe wat korter, maar de aangeleverde inhoud kan beslist niet vervangen worden door een tweet van 140 tekens op Twitter of op andere sociale netwerken (tot hier al 587 tekens gebruikt, dus ongeschikt voor Twitter).

Nadat ik al minstens twee jaar ‘invitations’ via het sociale netwerk LinkedIn van vakgenoten heb ontvangen en deze stelselmatig niet heb beantwoord, ben ik onlangs toch maar eindelijk eens overstag gegaan en heb ik me bekeerd tot genoemd sociaal netwerk van ervaren professionals. Ik antwoord nu vaak met ‘Accept’ en heb dit ook anderen gevraagd voor mij te doen.
Het nut moet zich echter nog bewijzen; ik wacht dus rustig af en laat me graag door anderen (m.n. mijn jongere collega’s) overtuigen. Volgens mij is Cascade het mooiste netwerk wat er voor de kring van het groene erfgoed bestaat, ook al zijn niet alle geïnteresseerden aangesloten. Wie in dit vakgebied werkt en geen vriend is van Cascade, doet zich zelf veel te kort. Ik denk dat geen enkele Cascade-vriend de Cascade-weblog wil missen in de plaats van welk netwerk dan ook, maar is dat zo?

Proef op de som (in de geest van het Volkskrant-artikel): Lees eerst de web-log van 24 nov 2010. Ik stel me voor dat hiervoor in de plaats dan de volgende tweet op je telefoon of in je emailbox komt: ‘Meer gegevens over de tuinarchitecte Tine Cool beschikbaar op Works by Tine Cool 1887-1944‘. Haar nalatenschap werd overgedragen aan tuinarchitecte C. C. Voute. (140 tekens). Mijn eerste reactie is dan: Waar gaat het eigenlijk over? Wat is te prefereren? CO.