Gerrit Vlaskamp (2)


Gerrit Vlaskamp (1874)

Het onderzoek naar de tuinen van Gerrit Vlaskamp vordert gestaag. Er zijn nu 290 Friese tuinen ontdekt,  30 in Groningen en 1 in Drenthe. De tuin in Drenthe heeft een connectie met één van de Groninger tuinen.

Vlaskamp heeft in 1872 en 1873 een enorme tuin aangelegd voor Onno Joost Quintus. Ik vermoedde meteen al, dat dit niet een gewone tuin kon zijn, omdat het om 6 paginaxc2xb9s bomen en struiken ging. Ik heb het sterke vermoeden, dat het om park Groenestein  gaat, dat toegeschreven is aan Copijn. Quintus was getrouwd met een meisje Van Royen. In 1876 heeft Vlaskamp een tuin ontworpen voor mevr. Van Royen in Assen. Welke tuin dit is, weet ik nog niet, misschien kan iemand me daarbij helpen.

Bovendien is er een foto van Gerrit Vlaskamp opgedoken uit 1874, voor mij een wonder. In de Leeuwarder Courant heeft een artikel gestaan over mijn speurtocht naar de tuinen van Vlaskamp.
Een verre nicht van mijn man (Gerrit is zijn oud-oud oom) woont al 50 jaar in Brabant, maar leest nog steeds de Leeuwarder Courant. Ze las het artikel en bedacht, dat er nog een heel oud album op zolder lag met fotoxc2xb9s van Vlaskampen. Toen ze belde om het te vertellen kon ik het haast niet geloven, maar het klopte. Er stonden twee fotoxc2xb9s van Gerrit Vlaskamp in.
Zijn naam stond onder de foto en er achterop geschreven. Er stond bij, dat Gerrit op de foto 40 jaar is, hij is geboren in 1834, dus de foto is genomen in 1874.

Aly van der Mark

Bruggetje met takkenleuning


De koepel en het bruggetje, De Boschplaatse (Blijham)  Bron: www.boschplaatse.nl

Naast onze theekoepel willen wij een romantisch bruggetje restaureren.
Onze aannemer is al tijden op zoek naar een leverancier die goede takken kan leveren voor de leuningen.

Wie weet er een leverancier die hem (ons) helpen kan?
Welke houtsoort weet ik zelfs ook al niet. Ik vermoed dat altijd eikenhout gebruikt werd?

René Caderius van Veen
"De Boschplaatse" (www.boschplaatse.nl)


De koepel, De Boschplaatse (Blijham)  Bron: www.boschplaatse.nl

‘ruwe boomstammen’ en ‘geschilde kneppels’


Het fietsenhok van De Viersprong.  Foto: Richard Zweekhorst 

‘De Viersprong’ en Richard zijn al een aantal malen voorbijgekomen. In het toentertijd toegestuurde materiaal zaten ook foto’s van een nieuw fietsenhok met toepassing van ‘ruwe boomstammen’ en ‘geschilde kneppels’…


Nog een detail.  Foto: Richard Zweekhorst

Maarre Richard, dat bankje in de achtergrond moet anders. Neem de onderstaande van Van Laar. Enkel voor het oog; relaxt lunchen doe je er vast niet op.  JH


Plaat CVIII, Magazijn van Tuin-Sieraaden, Gijsbert van Laar

Vakantie-cascades (2)


Teufelsbrücke, Wilhelmshöhe (Kassel)  Foto: Laura Fokkema

Laura & co waren o.a. naar Wilhelmshöhe (Kassel) en dit leverde vele ‘waterige’ beelden op.


Cascade van Herrenhausen (Hannover)  Foto: Jan Holwerda

Jan & co maakten een rondreis door midden Duitsland met Herrenhausen (Hannover) als laatste stop op de terugreis.

Maar ook nog een Nederlandse plaatje. Helaas bestaan ze niet meer, de cascades van Vaeshartelt (Meerssen). Vaeshartelt is al vaker in onze weblog genoemd: 20 sep 2006, 5 jan 2007 en 16 feb 2007.

Net als Willem’s Kaartenkamer: 12 feb 2008. De laatste biedt nu ook een aantal van de platen uit Album dedié a mes amis en mes enfants (album Regout). O.a. de cascades van Vaeshartelt.


Cascades Vaeshartelt, uit Album dedié a mes amis en mes enfant.
Bron:
Wildernis Kaartenkamer

Vakantie-cascades


Bath, Somerset, England. Foto: Carla Oldenburger

Iedere zomervakantie is het duidelijk op de weblog te merken dat de inzenders en de lezers van Cascade-weblogs toch even met meer zaken bezig zijn dan alleen Cascade. Tuinhistorische nieuwtjes en feitjes of het opzetten van een discussie op ons vakgebeid is even van minder belang. We gaan liever zwemmen in zee of fietsen in de regen of bramen plukken, dan dat we nu vakliteratuur of een tentoonstelling gaan bespreken, of een interessante tuinhistorische kwestie aansnijden. Dit jaar is het helemaal een moeilijke zomer, want boeken of tentoonstellingen op ons vakgebeid zijn heel dun gezaaid of iet wat overjarig.

Restauraties zijn natuurlijk wel zo hier en daar aan de gang, bijvoorbeeld de voorbereiding van de tuinrestauratie bij het Rijksmuseum. Zie de laatste Rijksmuseum Nieuwsbrief nummer 23, waarin staat te lezen dat Copijn Tuin- en landschapsarchitectenbureau onder verantwoordelijkheid van Cruz en Ortiz de plannen voor de monumentale tuin rondom het Rijksmuseum zal uitvoeren, maar dat wisten we allang sinds we enkele jaren geleden alweer op een Ronde Tafel Conferentie door het bureau zelf hierover werden ingelicht. Ten overvloede staat er nog eens in de Nieuwsbrief vermeld: xe2x80x9cUitgangspunt hierbij zijn de oorspronkelijke tuinontwerpen van Cuypersxe2x80x9d (1877;1884). Ja, ja, dat schijnt bijzonder te zijn.
Ieder jaar denk ik dan weer, laten we volgende zomer eens met zxe2x80x99n allen een mooie verzameling fotoxe2x80x99s op de weblog plaatsen met als onderwerp xe2x80x9cCascadexe2x80x9d.


Lynmouth, Devon, north edge of Exmoor, England  Foto: Carla Oldenburger

Helaas is het nu weer te laat. Maar heel graag illustreer ik deze weblog toch nu al met twee zomer-fotoxe2x80x99s van Engelse cascades, bij gebrek aan een ander weblog-onderwerp. Hopelijk zullen we er volgend jaar eens op tijd aan denken. Ik fotografeer onderweg op vakantie graag de cascades die ik tegen kom, in Nederland en daarbuiten, en zowel de wildstromende natuurlijke cascades als die welke via kunstwerken worden geleid, naast die geschilderd op doek of getekend op papier.
Mochten jullie er een paar in voorraad hebben, maak dan een nieuwe weblog met vakantie-cascades, want het echte weblog-actie-seizoen is volgens mij nog niet aangebroken. Als dat wel zo is, lees ik het graag.  CO

Klopt het allemaal wel wat we zoal onderzoeken en vermoeden?


Wegwijzers op De Viersprong
Foto: Richard Zweekhorst

Soms heb je zoxe2x80x99n klein mazzeltje en dat hangt meestal van toeval aan elkaar.
Enige weken geleden was ik even op De Viersprong in Woudenberg om een wegwijzer te plaatsen. Wegwijzers zijn nu eenmaal noodzakelijk als iemand bijvoorbeeld wil weten waar de ingang is. Dat draaft soms een beetje door in het ontembaar enthousiasme. En met die wegwijzer zou ik ook zo graag iets van het verleden laten zien en het moet van eigen gewonnen hout en het moet historisch verantwoord zijn. Zie de afbeelding voor het resultaat van deze eigen creatie.

Maar de wegwijzer daar ging het even niet om, in de auto die stopte op het parkeerterrein zat een oude dame van 98 jaar. De ideale ‘wegwijzer’ zullen we maar zegen. Mevrouw wilde graag even rondkijken want zij was hier vroeger als kind geweest en vond het zo mooi hersteld. Een uur later kwamen we het hoofdgebouw van De Viersprong weer uit en keek ze even naar de herstelde lijnen voor het pand: Ja, mooi precies zoals het vroeger is geweest! Dat zijn zo van die kleine opmerkingen waar je als tuinbaas heel gelukkig van kan worden. Want er blijft altijd een kleine twijfel bestaan, ondanks het zorgvuldig onderzoek. De oude dame wist veel te vertellen maar de echte vraagstukken kon ook zij niet oplossen. We namen afscheid met de belofte dat ik de gemaakte fotoxe2x80x99s van het bezoek even zou langsbrengen.

Zo bleef de oude dame een tijdje malen in het hoofd. Ze wist enorm veel van de omgeving, was opgegroeid op De Hoogt (toegeschreven aan Dirk F. Tersteeg) in Maarn en haar schoonouders bouwden het Huis te Maarn (toegeschreven aan P.H. Wattez). Hier liep dus iemand rond die heeft meegemaakt wat er zich in het dagelijks leven op de buitenplaatsen afspeelde.  98 Jaar, goed bij de tijd, behoorlijk ter been, wonende op een buiten met kennis van alle familiebanden in de omtrek  en met een goed gevoel voor humor. Uiteindelijk heb ik met haar een afspraak gemaakt en ben daar samen met Arinda naar toe gegaan.

Op de fiets met Arinda naar de oude dame, bij ons hadden we opname apparatuur, bloknoot, het boekje Geschiedenis en architectuur van Maarn van Karen Veenlandxe2x80x93Heineman en Hans Lägers om het gesprek met wat fotoxe2x80x99s aan de gang te krijgen of houden.  Ook de oude dame had haar huiswerk gedaan, oude fotoxe2x80x99s van De Hoogt en een kopje thee met verrassing. Wat we graag van haar wilden weten waren zaken als: Hoe waren de familiebanden?; Wie staan er op de fotoxe2x80x99s?; Hoe waren de families, aardige mensen of misschien waren ze juist heel vervelend in de omgang? Hoe lang duurde de reis per koets van Kasteel Maarsbergen naar De Hoogt en ging het paard in galop of stap? Wat was de sfeer op de buitens? (want men ging bij iedereen op bezoek omdat iedereen onderhand familie van elkaar was). En zo hadden we nog vele vragen waarop we heel veel verrassende antwoorden kregen.

Wat zijn we wijzer? We zijn enorm veel wijzer geworden over hoe het er werkelijk aan toe ging op de buitens in de omgeving van Maarn. Veel materiaal wordt uitgewerkt en is bruikbaar voor onderzoek. Enkele vermoedens zijn bevestigd en enkele zaken die nu voor waar worden aangenomen kunnen rechtstreeks naar de prullenmand verwezen worden. Zo uniek is het dus om met iemand van deze leeftijd en deze komaf rond de tafel te zitten. We beseffen terdege dat dit een vervolg vraagt want er is nog veel informatie die niet boven water is gekomen maar wel voorhanden is. Eerdaags plannen we een bezoek aan het Utrechts Archief en duiken we de fotoboeken in met de oude dame. Wie weet wat er dan allemaal weer boven komt. In ieder geval vragen we iemand van het archief erbij om aantekeningen te maken van de bevindingen van een uniek mens en een unieke bron. Daarbij blijft het geweldig dat zowel de oude dame als wij enorm veel plezier hebben gehad aan het informele gesprek en beide partijen uitzien naar een vervolg.
Hoe een wegwijzer je weer eens de weg kan wijzen!!!

Richard Zweekhorst