Soestdijk, Die Werra, personificatie van de rivier. Brons, 1972. Beeld van Werner Stoetzer. Foto: Joost Gieskes, 2008

Vanaf 1 mei 2008 wordt in Park Soestdijk (www.paleissoestdijk.nl) een beeldententoonstelling met ongeveer 50 sculpturen geopend, genaamd ‘Soestdijk Sculptuur’. Voor deze expositie heeft xe2x80x98Museum Beelden aan Zeexe2x80x99 in Scheveningen (www.beeldenaanzee.nl) een selectie van circa 40 internationale sculpturen uit haar omvangrijke collectie ter beschikking gesteld. Bezichtiging ervan is mogelijk aan de hand van een gratis beeldenroute-folder, maar ook kunnen parkbezoekers vanaf 2 mei 2008 deelnemen aan een speciale parkrondleiding.

Van dinsdag t/m vrijdag is het mogelijk om (zonder reservering vooraf indien plaats beschikbaar; maximaal 15 personen per groep) deel te nemen aan een rondleiding door het park, o.l.v. een deskundige gids. Dagelijks vinden er twee rondleidingen plaats op een vast tijdstip: 12.30 en 14.00 uur. Duur parkrondleiding: circa 1 uur. Tijdens de rondleiding hoort u meer over de historie van het park, de flora, de diverse objecten en de beelden die te bewonderen zijn. Meerprijs parkrondleiding:  xe2x82xac 1,00 bovenop de reguliere toegangsprijs.

Men heeft met de xe2x80x98vroegexe2x80x99 opening van deze tuinbeelden-tentoonstelling wel een gok genomen. Zoals we nog onlangs hebben ervaren is de nachtvorst nog niet voorbij en verstandig is het dan ook om tuinbeelden niet voor IJsheiligen (11 t/m 15 mei) uit hun kast te halen of naar buiten te brengen (ook niet de buxus snoeien voor half mei zoals de meesten van ons wel zullen weten). Wat kan er dan gebeuren? Ik herinner me de uiteenzetting van een zeer ervaren beeldhouwer in de Werkgroep Tuinaanleg van Het Loo, die vertelde dat bijvoorbeeld beelden van godinnen vaak gebogen armen vertonen (met een hand op de hartstreek, waar zich bijvoorbeeld een bloemenkorf van Flora bevindt), waardoor in de holte van de elleboog water kan blijven staan en als dat water bevriest, komen er scheuren in de arm of elders in het beeld. Zo zijn er talloze geheime holtes bij tuinbeelden waarneembaar; denk ook maar eens aan de plooien van klassieke kleding, zoals ook op bijgaande foto is te zien.

De opstelling van de beelden zal zijn als in een beeldentuin, rekening houdend met de toegangkelijkheid van de bezoekers en de tijdelijkheid van de expositie. Ze zullen voornamelijk geplaatst worden langs de verharde parkpaden en de vraag is dan of deze manier van plaatsen te combineren valt met overwegingen omtrent het plaatsen van beelden in historische parken. Deze worden bij voorkeur geplaatst aan het einde van zichtassen, tegen een groene achtergrond, en liefst in de zon en niet onder bomen en heesters. In het laatste geval worden beelden heel snel groen van algen-aanslag (zowel xe2x80x99s winters als in natte zomers), die heel moeilijk of niet meer te verwijderen is. En dat zou jammer zijn.  CO

Venus in voormalige Springertuin. Foto: Oldenburgers Historische Tuinen, 2007